Dag 9 Verblijf in Nyaungshwe, dagje varen Inle Lake

Maandag 25 januari Varen op het Inle Lake

We staan om 6.00u op maar dat maakt vandaag niks uit, we hebben heerlijk geslapen en zijn kakelfit. Effe poedelen, onze toet insmeren met factor 50 voor op de boot en dan snel naar het ontbijt. Om klokslag 7.15u springen we ieder achter op een brommer om naar de longtailboot gebracht te worden. En je gelooft het niet, het begint te druppen.  Maar niet getreurd, het zet gelukkig niet door. We beginnen vol goede moed de tour over het Inle Lake. Het is een gigantisch meer van ruim 20 km lang en 5 km breed en kanalen als straten.

We varen eerst over het grote meer, en zodra je de grote plas afdraait staan de traditionele vissers meteen hun standjes ten toon te stellen, voor een fooike doen ze allerlei geks. Deze traditionele vissers hebben hun eigen manier van roeien en vissen. Met 1 been peddelen ze met hun roeispaan en hebben ze hun handen vrij om de visnetten op te halen, en staand hebben ze goed zicht over de drijvende tuinen die hier overal op het water zijn. Zo apart om te zien, pffff. We varen verder en schieten de kanalen in. Wat is het prachtig hier. Complete drijvende boomgaarden en tuinen waar groenten en fruit op wordt verbouwd. Het wordt drijvend gemaakt door lagen aarde vast te binden met moeras planten en zo ontstaan hele velden drijvende tuinen en boomgaarden waar ze met kleine longtailbootjes tussendoor schieten om het te bewerken. Waar zie je zoiets!

Foto’s maken komt niet veel van terecht, we hebben het berekoud en het is aardedonker geworden, het is trouwens niet eens normaal licht geworden vandaag. Zitten wij met ons koppie in factor 50, hihi. In plaats daarvan hebben we nog wat laagjes kleding extra aangetrokken. Maar we genieten met volle teugen, wat is het zo bijzonder hier. We gaan nu even van de boot om de zilver smederij gaan te bekijken. En als je ziet hoe dat hier gaat, een blaasbalg die de houtskool blokjes tot een vuurtje maakt en daartussen wordt het zilver gesmolten waar ze later de meest mooie sieraden van zitten te maken. Wat een vakwerk zeg! En nu natuurlijk nog even de shop in, maar Kwep is niet zo van de sieraden, al moet ze toegeven, het is wel super bijzonder wat ze hier maken. Ook al slaan we een aankoop af, ze blijven superaardig allemaal, het zijn echt schatten, de Birmezen.

Nu weer on route, complete kloosters met bijbehorende pagodes komen we tegen, kinderen die hier op een drijvend schooltje zitten, eigenlijk het gewone leventje maar dan alles op het water, en op hun eigen manier natuurlijk. En de ambachten liegen er niet om, we gaan nu even kijken bij een paraplu maker op de Chinese tour. Wat kunstig, eerst wordt schors van een boom geplet tot een soort moes, dan strooit ze dit goedje gelijkmatig uit op een bak van horrengaas die in het water ligt, en als ze dan voorzichtig de bak omhoog tilt uit het water blijft er een mooi vierkant papieren vlak over wat natuurlijk nog wel even moet drogen. Daarna wordt het geverfd naar gelang wat ervan gemaakt gaat worden. 

We lopen hier wat rond en komen ook nog de longneck dames tegen. Die schijnen hier gewoon als attractie te zitten, dat zou je niet moeten willen, maar tja, het zij zo. En wat zien we nu, het begint te regenen, het komt met bakken tegelijk uit de hemel. Hebben wij geluk dat wij hier onder een afdak staan. We ontmoeten hier een man uit Schotland die de tijd voor ons wel erg plezierig doodt. Wat heeft die man veel gereisd, en hij is nog steeds niet uit gereisd. Wat een heerlijke verhalen. Maar ja, de regen wil niet stoppen en staan we hier nog steeds. Het duurt zelfs ruim een uur voordat het weer droog is.

Wij weer in de boot, maar het wordt er niet leuker op. Ook de andere toeristen zitten allemaal met blauwe bekkies in de boten, brrrrr. Toch on route blijven wij onze ogen uitkijken en hebben nog niet eerder zo’n mooie boottocht gemaakt in Azië. Toch mooi meegenomen, dat verzacht de omstandigheid, hi, hi. Even later is het tijd om een local market gaan te bezoeken. Op deze markt kom je ook de Inle’s tegen met hun leuke klederdracht. Maar wat een bende hier. De vis en het vlees in de blubber op de grond en toch loopt de verkoop goed. De varkens raggen door het afval en hebben het reuze naar hun zin in deze blubber bende. En dan de tientallen honden die elkaar te lijf gaan om wat eten te ritselen, bah, bah, Kwep loopt maar snel door.

En weer moeten we schuilen, het dondert en het is weer tijd voor een wolkbreuk. Onder een golfplaten dak schuilen we opnieuw, toch een geluk dat we die hier in ons bereik hebben. Maar tegelijkertijd toch erg jammer en zo zie je maar, het weer heb je nergens in de hand, ook hier niet. Kwartiertje later is het weer droog en nu lijken wij wel varkens. De lemen blubber spettert omhoog en plakt zo aan onze schoenen dat we wel 5 cm hoger lopen voordat we onze longtailboot bereiken. We springen er weer in en varen er weer lustig op los. Nu nog even naar een lotus en zijde weverij. Ook al hadden we een zijdeweverij al eens eerder gezien, wij wisten niet dat van de stengels van de lotusbloem ook garen gemaakt wordt. Weer interessant en weer wat opgestoken.

Volgens onze bootsman, een super leuke aardige knul, is het tijd voor de lunch. Eenmaal uit de boot onderweg naar het restaurant komen we bij een sigaren-sigarettenmaker voorbij. DIT is nu de sigaret die onze fietsman in Yangon kocht van ons fooike, dat wordt hier nu meteen duidelijk. We proberen het een en ander, maar we kopen maar niet nog meer peukjes. Het is al erg genoeg onze verslaving, hi, hi. Nu eerst maar eens genieten van een heerlijke maaltijd en alles nog steeds op het water hè. We smullen hier heerlijk, en met een zeer strak buikje gaan we weer on board. Nu willen we eigenlijk wel on route terug, want inmiddels zijn we zowat bevroren. Onze leuke bootsman vindt het een wereldplan, hij heeft het ook berekoud.

En waar we ook varen, en wat voor weer het ook is, het blijft adembenemend mooi overal. Maar als kers op de appelmoes gaat hij nog even aan bij een klooster op het water. Een ruimte waar weer complete gigantische met goud belegde boeddha’s staan te pronken, een monnik die eindeloos het gebed opleest, liggend en wel, wat een bijzondere wereld hier. En eenmaal in de boot op de terugweg, krijgen we nog een presentje. Nu regent het opnieuw pijpenstelen, maar nu zitten wij hier, in de boot, op een stoeltje zeiknat te worden. De bootsman heeft gelukkig een plu voor ons, en deze moet het ergste nat tegenhouden. Wat zijn wij blij als wij aan wal kunnen gaan. Maar ook aan wal blijft het maar regenen en schuilen we hier opnieuw onder een afdak.

Als de regen minder wordt springen we toch maar achter op de brommer en worden we netjes afgezet bij ons hotel. Eerst maar eens een warme douche, daar zijn we wel aan toe. Joggingbroek aan, paar lagen shirts aan, sokken aan, das om, je kunt je hier nergens aan warmen, dus de kleding moet het doen. En op deze kou hebben wij niet gerekend, dus ja, dan maar zo.  En als je je dan bedenkt dat de bevolking hier zowat buiten woont, zonder kachel zonder comfortabele voorzieningen, dan zeggen wij wijselijk maar niets.

Nu willen we voor morgen toch nog een reisje boeken. We willen de Kaku Pagodes gaan bezoeken, het weer is toch pet, dan is een tochtje met de auto zo gek nog niet. En velen zijn er wild enthousiast over, dus gaan wij het zelf maar eens bekijken.  Dichtbij ons hotel zit travelshop Peter, nou……..travelshop is wel te hoog gegrepen. Een hok met Birmese mannen, maar ze kunnen wel een toertje boeken voor ons. Mooi, weer geregeld, als dat ze nog even om een aanbetaling vragen. Nee, nee, zegt Kwep, er wordt hier in Azië niets aanbetaald. Ze moeten Kwep maar op d’r blauwe ogen geloven, en zo niet…………. No problem, no problem, wat een giller. Nu maar afwachten of ze ons morgen komen halen, hi, hi.

We wandelen nog wat rond en besluiten op zoek te gaan naar Pancake Kingdom. We willen nog een licht hapje na de behoorlijke maaltijd van vanmiddag. Het is even zoeken, en in een guur steegje ploffen we neer op een stoel. En of we nu buiten of binnen gaan zitten, het maakt niks uit, ramen zitten hier niet in de wanden, dus ook hier is van opwarmen geen sprake. Toch genieten we van een lekkere pannenkoek, en de grootste verrassing, een overheerlijke koffie uit een espressomachine. Wauw, alsof een engeltje op je tong piest, wat heerlijk zo’n fantastisch bakkie leut. Terug wandelend zijn wij het er over eens, het weer is hier k.. maar wat een bijzonder mooie ervaringen doen we ook hier weer op. We hebben het nog steeds een TOP hier.

Nu op naar morgen, kijken wat dat ons gaat brengen, truste!