Dag 12 Op weg naar Kep

Dag 12 Op weg naar Kep

Het is weer zover, vandaag weer travelday. We hebben een ticket voor een VIP bus rechtstreeks van Phnom Penh naar Kep. De busmaatschappij is Vibol Transportation. We moeten om 12.15u klaarstaan bij ons hotel en krijgen dan eerst een pick-up naar het busstation. Maar voordat het zover is, gaan we nog een afscheidsrondje rondom ons hotel lopen. Kijken of we nog wat fotokes moeten maken van iets wat we misschien over het hoofd gezien hebben, want Phnom Penh is echt een stad voor foto liefhebbers. We zitten hier dan ook vlak aan het Wat Bottom Park en het Neak Banh Teuk Park. Supermooie aangelegde groene parken met daarop de gigantische monumenten. Dat is alleen al een plaatje waard. Hier staat o.a. het Independence Monument, Monument van Koning Sihanouk, en het Nationaal Museum. En het is meteen weer kokend op straat, 11.00u ’s morgens en nu al bijna niet te doen, het zweet loopt weer in straaltjes van ons koppie af. Maar we klagen niet, nee, nee, hier zijn we tenslotte ook voor naar Azië afgereisd, het is gewoon alles of niks, en dan gaan wij voor alles!

Zo, nu is het toch echt de hoogste tijd, snel terug naar ons stekkie. Hier wachten we totdat ze ons komen ophalen. Uiteindelijk zijn ze een half uur te laat, maar dat kan hier gewoon in Cambodja. Ze komen dan eindelijk weer met een Tuk-Tuk, niet weg te denken hier uit het straatbeeld. Wij erin, koffers erin en gas erop. Onderweg nog een medepassagier oppikken en het voordeel van een wederom behoorlijk ritje, we zien weer allerlei leuke plekjes voorbij komen.

En dan komen we bij het busstation aan, dat is hier wat zeg. Om opnieuw te gillen. Bonken klei, een wc hok daar durven wij onze kippen nog niet in te zetten, en een bus, hahahahahaha, hoezo VIP, een rammelbus van Cambodjaanse makelij en eenmaal binnen in de bus, een donker hok, gezellige gouden franje gordijntjes, en stoelen erin uit het jaar 0. Maar wel een tv scherm en free wifi, als we het bord moeten geloven. Heerlijk joh, deze momenten. Waar maak je dit nou mee. Wij nemen plaats op stoel nr 17 en 18 en om 13.30u gaan we on route. Het duurt wel effe voordat we crazy Phnom Penh uit zijn. En 35 graden buiten en airco van minimale kwaliteit, we zweten peentjes achter de ramen. Wel hebben we geluk, we hebben schuifraampjes, kijk, dat heeft Solmar niet eens, ha, ha. En gaandeweg moeten we toegeven, we zitten niet eens zo verkeerd, de stoelen zijn natuurlijk lekker ingezeten in al die jaren, en op het TV scherm draait een Cambodjaanse film. Free Wifi is nergens te bespeuren, maar dat hebben we niet nodig hoor, buiten is weer zoveel te bekijken, dat verveelt nooit. Na zo’n 2 uur rijden hebben we een break. Iedereen eruit, alle bagage in de hand, want dit zijn de momenten dat je op je tellen moet passen. De verhalen van gestolen spullen zijn op deze tijdstippen, in en uit de bus. Dus stekels vooruit en iedereen aan de kant, ha, ha. We kopen hier weer een fles water, dat hebben we wel nodig, vochtgehalte is nihil op dit moment. En even later gaan we weer. Het wordt weer een te lange rit, her en der stopt de bus nog al eens, plaatselijke bevolking gaat ook mee, en komen we uiteindelijk 17.30u aan op ons volgende plekkie, Kep. Vier uur bussen voor 164 km, dat schiet op hè!

Zo, dit hebben we weer achter de rug. En we staan hier nu op een leuk pleintje met restaurantjes en wat shopjes, en Kweppie denkt ons hotelleke al te zien in de verte. Ja hoor, das mooi op loopafstand. Wij met de koffers en handbagage aan de sjouw en even later checken we in bij Saravoan Hotel. We krijgen hier kamer 305 op de derde verdieping en na alle trappen op geklauterd te hebben komen we in een leuke mooie kamer terecht. Balkon met vol zicht op zee, dit gaan wij hier wel fixen de aankomende dagen. Nu alles weer even installeren en gaan we even later op pad om de 2 leuke pleintjes die hier zijn te bekijken.

Druk is het hier nergens, dus kunnen we hier lekker bijkomen. Geen massa’s auto’s, scooters, Tuk-Tuks, maar het ziet eruit als een heel relax plekkie. Een mooi strand met een leuke wandelpromenade. Maar dat is voor morgen. Nu rest alleen nog een heerlijke avondmaaltijd, een drankje op het balkon genieten van de heerlijke geluiden van de zee, en is het weer de hoogste tijd. Op naar morgen!